NS:Rozdział 34

SG:Niesamowite , więc udało mu się w końcu stać Super Sayaninem.

Powiedział Goku który wraz z północnym Kaio , obserwowali walkę .

Ka:Widać , do tego potrzeba było silnych emocji , tak jak w twoim przypadku , kiedy Frieeza zabił na twoich oczach Kurrina.

SG:Więc rzeczywiście jesteśmy do siebie podobni.

Orin chciał już strzelić promień energii , lecz momentalnie pojawił się przy nim Ikari , i chwycił go za rękę .

O:Co , jest jeszcze bardziej szybki niż wcześniej .

Następnie , wybił go w powietrze , po czym pojawił się znowu za nim i rozpoczął swoją serie ciosów , ten ponownie nie był w stanie nic wskórać więc ciągle obrywał , następnie przeniósł się na ziemie .

Po chwili do leżącej ledwo przytomnej Asumi , przybył Kisune ,Nikun oraz Janes . Para wzięła dziewczynę na ręce i zanieśli w bezpieczne miejsce . Natomiast Nikun spoglądał na swojego wnuka , był bardzo z niego dumny .

I:Ka....me...ha....me....ha! (krzyknął i wystrzelił ogromny pocisk w stronę , nie mogącego już się ruszyć Orina)

Pocisk posłał tak daleko że aż dotarł do słońca.

O:Nie to nie może się tak skończyć , jestem przecież wielki książę Ikari (powiedział swoje ostatnie słowa )

Kiedy Orin dotarł do słońca , jego ciało tego nie wytrzymywało i się roztopił

I:Na reszcie koniec (odparł po czym zdezaktywował tryb Super Sayana , i jego wygląd wrócił do normy)

Chwilę później do Ikariego podszedł Nikun.

N:Dobra robota Ikari.

I:Dziadku , co ty tutaj robisz ?

N:Po ewakuowaniu wszystkich mieszkańców , postanowiliśmy sprawdzić co się dzieje , ale widzę że ty ogarnąłeś sytuacje.

I:Właśnie , co się stało z Asumi , gdzie ona ?

N:Spokojnie , kazałem Kisune oraz Janes zanieść ją do twojego domku .

I:Rozumiem , w takim razie my też wracajmy

N:Dobrze.

W czasie kiedy oni spokojnie wracali , Asumi już doszła do siebie , okazało się że ma trochę stłuczeń i siniaków , ale nic jej poważnego nie jest . Obecnie cała trójka przyjaciół siedziała w ogrodzie , próbując odetchnąć. Po chwili spostrzegli Nikuna oraz Ikariego , Asumi natychmiast się zerwała z miejsca i podbiegła do bruneta rzucając mu się na szyje .

A:Ikari! (powiedziała ze łzami w oczach )

I:Spokojnie , o mało co mnie nie przewróciłaś.

A:Tak się ciesze że nic ci nie jest .

K:Znowu nas uratowałeś

J:Byłeś niesamowity .

A:Właśnie , jak to się stało że zmieniłeś się w tego złotego wojownika .

I:Ten złoty wojownik nazywa się Super Sayanin , i to była moja uśpiona moc , którą dzięki silnym emocją zdołałem przebudzić.

N:Rozumiem , więc to tak .

J:To co teraz zrobimy .

I:Jestem głodny , więc najchętniej bym coś zjadł (odarł po czym wszyscy wybuchli śmiechem)

Zaraz potem wszyscy udali się do kuchni by coś zjeść . Dni zaczęły mijać spokojnie , Tansaku zaczęto odbudowę . Ikariego okrzyknięto bohaterem , co mu bardzo się nie podobało , ale nie chciał nic mówić . Kilka dni później , odbył się pogrzeb ludziom zabitym podczas ataku Orina , w tym także ojca Asumi. Ikari chciał jakoś poprawić dziewczynie humor , ale nic mu nie przychodziło do głowy , słabo znał się na takich sprawach . Tydzień później wszystko zaczęło wracać powoli do normy.