NS:Rozdział 11

Następnego dnia , słońce zaczęło wschodzić i rozświetlań czyste błękitne niebo , budząc przy tym ludzi oraz zwierzęta do życia . W pewnym nie wielkim domku , budził się pewien 16-letni chłopiec . Kiedy Ikari się obudził , poczuł że jest przez coś przygniatany , po chwili spostrzegł leżącą , albo raczej wtuloną w niego Asumi , na początku był tą sytuacją zdenerwowany . Ale gdy zauważył że oboje mają na sobie ubrania , to się uspokoił . Chłopak chciał wstać i zjeść sobie śniadanie nie budząc przy tym swojej przyjaciółki , ale nie poszło mu po jego myśli . Gdyż czarnowłosa zaczęła otwierać swoje oczy , kiedy spostrzegła daną sytuacje , natychmiast się podniosła i a na jej policzkach pojawiły się rumieńce .

A:Prze...przepraszam.

I:Nic się nie stało , masz ochotę na śniadanie (odparł z głupim uśmieszkiem)

A:Jasne .

Dwójka przyjaciół po zjedzeniu śniadania , udała się do Tansaku . W drodze do miasteczka spostrzegli jakiegoś staruszka, miał krótkie siwe włosy , tego samego koloru wąsy .Ubrany w letnią kolorową koszulkę i krótkie białe spodnie . Podszedł do dwójki przyjaciół .

A:Przepraszam , czy możemy w czymś pomóc ? (spytała się czarnowłosa)

-Jasne (odparł spoglądając się w piersi dziewczyny)

I:Co możemy dla pana zrobić ?

-Daj mi pomacać twoje cycuszki (dodał niemal się śliniąc )

Na czole czarnowłosej pojawiła się żyłka ,a w ozach miała diabelskie iskry .

A:Chyba śnisz , ty stary zboczeńcu (odparła i z całej siły uderzyła staruszka w twarz , niszcząc przy tym drzewo).

Ikaris podszedł szybko do staruszka i sprawdził czy z nim wszystko w porządku.

I:Przepraszam za moją przyjaciółkę , czy nic panu nie jest .

-Nie , już nie takie rzeczy mi się przytrafiały .

I:Kim pan jest ?

N:Nazywam się Nikun Ozashi.

Te nazwisko zaskoczyło nieco chłopaka .

I:Powiedział pan O...za.hi .

N:Tak ,a o co chodzi ?

A:Ikari zostaw tego zboczeńca .

I:Ja się nazywam Ikari Ozashi .

Wypowiedziane imię i nazwisko również zaskoczyło staruszka .

N:Powiedz chłopcze , jak się nazywał twój ojciec ?

I:Kiran.

N:Rozumiem , więc chłopcze nic dziwnego że przypominasz mojego syna .

I:Pańskiego syna , to znaczy … (odparł a w jego oczach pojawiły się łzy)

N:Tak jestem twoim dziadkiem)

A:Niemożliwe .

Ikari rzucił się na swojego dopiero co poznanego dziadka .

N:Ależ żeś wyrósł .

I:J....ja zawsze chciałem ciebie poznać .

Nagle ich rozmowę przerwał odgłos wybuchu.

A:Co się dzieje ?

I:Wyczuwam silne Ki , dochodzi z Tansaku .

A:Ki ? Co to jest ?

N:Ja także to wyczuwam .

A:Możecie mi powiedzieć o co w tym wszystkim chodzi ?

I:Później , na razie musimy się pośpieszyć.

N:Racja .

A:Niech was to.

I tak Nikun,Ikari oraz Asumi udali się do Tansaku , by sprawdzić co się dzieje.